نقش مهم آموزش ابتدایی در نوع نگرش دانش آموزان برجامعه

یاداشت:

در یکی از روزهای بعد از انفجارها در مراسم سالگرد شهید سیلمانی درجمعی با حضور خواهر زاده‌ام نشسته بودیم و درباره حادثه پیش آمده بحث می‌کردیم. هرکدام از افراد حاضر، موضوع را با نوع ذهنیت خود تجزیه و تحلیل می‌کرد. وقتی همه غرق در تجزیه تحلیل خودشان بود هلما دختر خواهرم که کلاس دوم ابتدایی است و بهترین سرگرمی برایش نقاشی بود در حال نقاشی و با فاصله زیادی از جمع حاضر ، ناگهان با غیض و عصبانیت خاصی برگشت و گفت:” با احترام اسم شهید سلیمانی رو بیارین او یک قهرمانه”. این عکس العمل هلما جمع را به سکوت واداشت. نزدیکش شدم و پرسیدم خاله ما چه بی احترامی‌ای کردیم که ناراحت شدی؟
گفت شما نگفتین شهید!
آنچه باعث شد برای این گزارش دست به قلم شوم این عکس العمل هلما دختر هشت ساله به مکالمه ساده و بی منظور ما بود.
سر صحبتم که با او در این‌باره باز شد گفت: “معلمم گفته شهید سلیمانی یک قهرمان است و باید با احترام در مورد او صحبت کنیم ” با خودم فکر کردم اگر این حرف را مادر ، پدر، من و یا هر کدام از اعضای خانواده که هلما آنها را واقعا دوست دارد به او می‌گفتیم تا این اندازه تاثیر گذار بود که سرگرمی مورد علاقه اش را کنار بگذارد و ذهنش وارد یک بحث سیاسی اجتماعی شود؟!
با این توضیح قصد دارم گریزی به اهمیت آموزش در مقطع ابتدایی بزنم.
برکسی پوشیده نیست که در همه نظام های آموزشی کیفیت آموزش دوران ابتدایی نقش مهمی در عملکرد دانش‌آموزان در سالهای تحصیلی آینده شخص و به تبع آن جامعه دارد .
درک اهمیت این مقطع بسیار حیاتی است، تقویت مبانی ارزش های دینی و اخلاق مدار بودن دانش آموزان علاوه بر توانایی یادگیری وآموزش، به طور محسوس و نامحسوس تاثیر شگرفی بر همه ی ابعاد یک جامعه دارد. در چنین شرایطی معلمان این مقطع را می توان پیش قراول تمام مقاطع تحصیلی دانست.
چرا که آموزش اساسی ترین سرمایه ای است که یک جامعه در اختیار دارد و معلم به عنوان سکاندار این مسیر جایگاه و اهمیت خیلی خاص ویژه ای دارد.
دانش و اخلاق ثروت گرانبهای یک جامعه است که هرگز نمی توان آن را نادیده گرفت. بنابراین، آموزش ابتدایی پایه ای مهم است.
آموزش ابتدایی و معلمان این مقطع را می‌توان به عنوان کلید گنجینه ای جهت سرمایه گذاری بر روی جامعه دانست.
تجربه و رفتار دانش آمزان این مقطع ثابت کرده وقتی دانش‌آموزان این مقطع توسط معلمان خود مبانی آموزشی ،اخلاقی، دینی را شناخته و تشویق می‌شوند ، به آن‌ها کمک می‌کند تا اعتمادبه‌نفس پیدا کنند و اهداف شخصی را تعیین کنند.
البته نوع رفتار وآموزش به این نسل جدیدکه به نسل zشناخته شده اند صدرصد تفاوتهای های زیادی با گذشته دارد که برای این هدف نیاز به برنامه ریزی ها و روش های خاص و جدید است.دسترسی به این موضوع به نوبه خود مستلزم واکایهای زیادی از طرف مراجع ذیصلاح و آموزش وپروش است.
انتقال آموزش های صحیح، شیوه بیان و تدریس، برخورد با دانش آموزان و تشویق آنها به انس با محیط آموزشی، جذابیت محیط اموزشی از مهمترین زمینه‌های لازم برای بچه‌های مقطع ابتداییاست. بچه هایی که به نحوی در حال جدا شدن از خانواده جهت ورود به محیط جدید هستند.
با اخلاق نیکو تواضع و احترام به دانش آموزان علاوه بر افزایش یادگیری، می توان اخلاق و مبانی دینی و اعتقاددی را با ساده ترین و دلپذیرترین کلمات در دل دانش آموزان وارد کرد. معلم در این راستا نقش بسیار ممتازی در تربیت اخلاقی و دینی آنها ایفا می کند.
معلم می تواند از فرصت های متعددی که در حین درس دادن برایش فراهم می شود، استفاده کرده و عقاید اسلامی را تبیین و باورهای نادرست و خرافاتی‌ای را که از طریق خانواده ، یا محیط بیرون در ذهن بچه‌ها نقش بسته ، از اعتقادات اسلامی جدا کند.
در نقطه مقابل نیز تحقیر کودک از سوی معلم ممکن است کودک را فراری بدهد و نفرتی در دل او نسبت به معلم و محیط اموزشی ایجاد کند. به گونه ای که گفتار و کردار معلم برای او قابل قبول نباشد. موضوعی که متاسفانه گاهی شاهد آن از سوی برخی معلمان هستیم.

معلم می تواند با تشویق،خواندن کتاب داستان کوتاه ، ایجاد محیط امن و برابر از نظر برخورد با دانش آموزان ، ایجادمحیط آموزشی همراه با بازی ، بحث به سبک کودکانه در رابطه با قهرمانهای ملی و تاریخی شناختن و آنها به دانش آموزان ، استفاده از فیلم ، تئاتر، موسیقی های مربوط به رده سنی جذابیت محیط آموزشی و تاثیری گذاری معلم را بر دانش آموزان چند برابر کند.